Slaap blijft ten huize Luckermans toch wel een dingetje, maar na de volle 2 jaar en 8 maanden kunnen we toch eindelijk spreken van een ‘in mijn ogen’ grote stap voorwaarts. Senn sliep niet alleen ‘s nachts niet goed door, hij sliep niet goed in, had sinds hij uit het ziekenhuis kwam een panische angst …

Meer lezen over Slaap

Mijn kleine jongen wordt groot. 2,5 jaar ondertussen. Wat een dubbel gevoel soms. Er zijn dagen waarop ik heel zeker door het leven fiets met opgeheven hoofd en fier ben op wat we al bereikt hebben, en er zijn dan ook weer dagen waarop ik het niet meer zie zitten, moe ben, me afvraag of …

Meer lezen over School

Nu bijna 2 jaar geleden werd ons leven helemaal overhoop gehaald. Wat eerst een onschuldig virus leek werd Senn na een week bijna fataal. Sindsdien heeft de december maand een wat bittere nasmaak. De maand vol warmte, feesten, sinterklaas, familie voelt ook nog steeds wat kil en angstig aan. En toch... En toch voel ik …

Meer lezen over Een diepe buiging

Het is ondertussen alweer een tijdje geleden dat ik nog eens van mij heb laten horen. Of toch via deze weg. Verschillende oorzaken liggen aan de grondslag hiervoor. Deels omdat we het dit najaar nogal drukjes hebben. Of nog drukker dan anders is een betere verwoording. Maar dat is niet de enige reden. Deze blog …

Meer lezen over Trauma toolkit

Als de laatste tijd mensen in mijn omgeving vragen aan mij hoe het met ons gaat, dan antwoord ik eigenlijk steevast met hetzelfde: "druk of het loopt". Dan zie je ze kijken, ja dat ken ik. Het leven is druk. Het ding is, mijn ogen zijn open gegaan toen een drietal weken geleden iemand van …

Meer lezen over Kalender troubles